Visie

"Waarin geloof jij?" kreeg ik als vraag van mijn dochter.
"Ben je voor Jezus of Allah? Ik geloof niets..." zei ze.
"Ik geloof in alles!" dacht ik, want:
 

Ik geloof in overgave.
Flow.

In de kracht van opbouw en de kracht van afbraak. Niet in goed of fout.
Ik geloof in creatie en destructie.
Niet het ene of het andere, maar de noodzakelijke aanwezigheid van beiden.
Net zoals de seizoenen elkaar in perfecte balans afwisselen, of de expansie en inkrimping van de hele kosmos, zijn we altijd in verandering.
Een oersterke flow, die we in overgave mogen volgen.
 

Daarom ben ik in de ban van de freeze.
Wanneer het niet meer stroomt, er spanningsvelden ontstaan en het lichaam blokkeert. Emoties die geen weg naar buiten meer vinden, maar vastlopen in de fascia.
Dat is mijn veld — de plek waar ik ga staan. Om te openen wat het brein vergeten wil.
 

Want ik geloof in reciprociteit.
Ayni.

Het ene onlosmakelijk verbonden met het andere.
Niet elk voor zich.
Een moeder is zo gelukkig als haar ongelukkigste kind,
een ketting zo krachtig als haar zwakste schakel,
een lichaam — zoals de aarde — zo gezond als haar ziekste plek...
Laten we niet meer nemen dan echt nodig is,
zo bereiken we overvloed... less is more.
 

Dankbaar voor de deinende kracht in en om ons heen.